Posty

Klasyk z mnóstwem nowych pomysłów

Obraz
Tak naprawdę, wpis o Nicku Cavie miał być umieszczony na zakończenie ­­­– ale wygląda na to, że pisanie bloga spodobało mi się na tyle, że tak szybko jeszcze się nie pożegnam. Ostatnio przypomniała mi się najnowsza płyta Roberta Planta: „Carry Fire” z 2017 roku. Album znalazł się w czołówce list przebojów w wielu krajach, szczególnie w Wielkiej Brytanii, Irlandii, Szwajcarii, Niemczech, Norwegii, Polsce, Czechach, Finlandii, Szwecji, Belgii, Australii, Kanadzie i USA (14 miejsce na Billboard 200). Na stronie „Metacritic” zdobył 84 punkty na 100 osiągając najwyższy poziom „powszechnie uznany” (81-100 pkt.).  Zajął również 37 miejsce na liście najlepszych albumów 2017 roku magazynu „Rolling Stone” oraz został uhonorowany tytułem najlepiej sprzedającego się album 2018 roku, na gali UK Americana Awards. Muszę przyznać, że to naprawdę inspirujące, że ktoś taki jak Robert Plant, legenda sceny heavy metalowej, znany przede wszystkim jako wyzywający – niemal kobiecy, androgeniczn

Dziewczyna z Jubilee Street i ekipa Nicka Cave'a

Obraz
I tak po Procol Hrum, Chicago, Davidzie Bowiem, Goldfrapp, Trickim i Roxy Music  pora iść dalej i napisać o czymś bardziej współczesnym. Tym razem będzie to utwór „Jubilee Street” z przedostatniego albumu australijskiego muzyka Nicka Cave’a – „Push the Sky Away”. Piosenka została najpierw wydana jako singiel w styczniu 2013 roku a sama płyta ukazała się miesiąc później. Album został bardzo dobrze przyjęty przez krytykę i zajął 29 miejsce na prestiżowej liście Billboard 200. Cały „Push the Sky Away” to pomieszanie różnych stylów i gatunków. Jednak „Jubilee Street” to przede wszystkim ballada rockowa, chociaż można tu odnaleźć również jazz, blues, pop i szeroko rozumianą muzykę alternatywną. Właściwie sam Cave jest uznawany za przedstawiciela rocka alternatywnego ale wydaje mi się, że jest to bardzo ogólne stwierdzenie, które nie odzwierciedla wszystkich aspektów jego twórczości. Nick Cave to nie tylko piosenkarz i kompozytor ale również pisarz i poeta – co bardzo dobrze widać

If There Is Something – najlepszy początek...

Obraz
Po albumie Trickiego z 2001 zajmę się utworem  „If There Is Something” z debiutanckiej płyty zespołu Roxy Music. Płyta nazywa się tak samo jak zespół i została wydana w czerwcu 1972 roku. Od kiedy tylko weszła na rynek muzyczny została uznana za przełomową a nowo powstały zespół znalazł się w czołówce ówczesnych twórców muzycznych. Album uplasował się wysoko na listach przebojów w wielu krajach np. 10 miejsce na „UK Albums Chart”, zajął też 31 miejscu na liście „40 Cosmic Rock Albums” oraz 62 miejsce na liście najlepszych debiutanckich albumów wszechczasów według magazynu Rolling Stone. Colin Larkin umieścił płytę na 57 miejscu w swoim zestawieniu „All Time Top 1000 Albums” określając ją jako „Totally original and a breath of bizarre air […] it put the Bryan Ferry and Brian Eno at the forefront of the art rock movement” (Kompletnie oryginalna i powiew dziwacznego powietrza […] postawiła Bryana Ferry’ego i Briana Eno na czele art rocka). Niedawno, w 2015  ponownie wspominan

Evolution Revolution of Tricky

Obraz
O Trickym wspomniałem już pisząc o początkach kariery Goldfrapp i jej powiązaniach z trip hopem. Jednak sam piosenkarz jest na tyle ciekawą postacią, że można poświęcić mu cały osobny wpis. Tricky, a właściwie Adrian Thaws to brytyjski muzyk, autor piosenek, tekstów, wokalista oraz producent muzyczny. Inspirację do swoich mrocznych i psychodelicznych utworów czerpie przede wszystkim z własnych doświadczeń życiowych. Artysta wychował się w kryminogennej bristolskiej dzielnicy Knowle West, przesiąkniętej biedą i bezrobociem. Jego dzieciństwo nie należało do łatwych, nigdy nie poznał swojego ojca a jego matka zmarła kiedy miał 4 lata. Poświęcił jej jeden ze swoich najlepszych albumów „Maxinquaye”, którego nazwa pochodzi właśnie od jej imienia. Ze względu na miejsce zamieszkania, od najmłodszych lat nie mógł uniknąć spotkania ze światem przestępczym oraz różnego rodzaju używkami. W wieku 17 lat został wystawiony przez jednego z kolegów i trafił do więzienia. Wszystkie te wydarz

Utopia czyli odrealniona wizja Goldfrapp

Obraz
Po szczegółowej analizie teledysku „Jump They Say” pora na nieco luźniejsze podejście i kolejny interesujący utwór. Typ razem będzie to „Utopia” autorstwa brytyjskiego duetu muzycznego Goldfrapp, zajmującego się głównie muzyką elektroniczną. Grupa od momentu założenia w 1999 roku do dnia dzisiejszego niezmiennie składa się z dwójki muzyków: Willa Gregory'ego (multiinstrumentalista) oraz Alison Goldfrapp (wokal, syntezator), od której nazwiska pochodzi również nazwa duetu. Określenie Goldfrapp to zarówno nazwa zespołu jak i pseudonim sceniczny samej artystki.  Utwór „Utopia” pochodzi z ich debiutanckiego albumu „Felt Mountain” wydanego we wrześniu 2000 roku. Piosenka została również wydana jako jeden z 4 singli obok utworów takich jak „Lovely Head”, „Pilots” oraz „Human”. Płyta pomimo dobrego przyjęcia przez krytykę, początkowo nie osiągnęła wysokiego miejsca na listach przebojów, jednak w październiku 2001 roku zdobyła status „złotej”. W „Utopii” podob

My friend don't listen to the crowd – ostrzega Bowie

Obraz
Po dwóch spokojnych, klimatycznych balladach pora na coś kompletnie innego. Będzie to utwór bardziej energetyczny i nowszy chociaż nie najnowszy bo powstały jeszcze pod koniec XX wieku. Mam na myśli piosenkę „Jump They Say” autorstwa Davida Bowiego. Utwór pochodzi z Albumu „Black Tie White Noise” wydanego w kwietniu 1993 roku. Sama piosenka została również wydana jako singiel w marcu 1993 i stała się bardzo popularna i znalazła się na listach przebojów w wielu krajach. Nie ujmując samemu utworowi muzycznemu, których jest jednym z moich ulubionych, „Jump They Say” Davida Bowiego wybrałem przede wszystkim ze względu na interesujący teledysk  – jego przesłanie oraz zawarte w nim nawiązania i symbole. Przekaz utworu określiłbym jako uniwersalny  –  dlatego można go zinterpretować na wiele różnych sposobów, a moja interpretacja będzie zaledwie jedną z wielu możliwych. Warto podkreślić, że wszystkie elementy w teledysku takie jak fabuła, efekty wizualne, muzyka i teks

Wszystkie kolory Chicago

Obraz
Kolejnym utworem, który wybrałem będzie „Color My World” amerykańskiego zespołu „Chicago”. Piosenka miała swoją premierę w styczniu 1970 roku na drugim albumie grupy, czasem określanym jako „Chicago II”. Co ciekawe, utwór zdobył dużą popularność chociaż nigdy nie został wydany jako singiel. Z nalazł się natomiast  dwukrotnie, na drugiej stronie (tzw. B-side) innych singli zespołu: „Make Me Smile” z marca 1970 oraz „Beginnings” z czerwca 1971 roku. Jednak pomimo tego, „Color My World” uplasował się na 7 miejscu w prestiżowej Amerykańskiej liście przebojów Billboard Hot 100. Pierwotna wersja (wokal: Terry Kath) Wybrałem „Color My World” ponieważ uważam tę piosenkę za jedną z najpiękniejszych jakie zespół Chicago kiedykolwiek nagrał. Na osiągniecie takiego efektu składa się, według mnie, co najmniej kilka czynników: Kompozycja i wykonanie Sama piosenka ma bardzo prostą budowę. W tym wypadku jest to jedna z zalet. Podobno, kiedy kompozytor utworu, James Pankow, przynió

Bielszy odcień Procol Harum

Obraz
Na  początek wybrałem „A Whiter Shade Of Pale” – rockową balladę angielskiego zespołu Procol Harum. W Polsce tytuł luźno przetłumaczono jako „Bielszy Odcień Bieli”. Singiel został wydany 12 maja 1967 i wkrótce zyskał ogromną popularność zarówno w Wielkiej Brytanii, gdzie trafił na 1 miejsce listy przebojów, jak i w wielu innych krajach. W 2004 roku magazyn Rolling Stone umieścił „A Whiter Shade Of Pale” na liście 500 najpopularniejszych utworów wszech czasów. Utwór zmieścił się w pierwszej setce i uplasował się na 57 miejscu. Ciekawostki związane z utworem: Kompozycja Pod tym względem utwór jest wyjątkowy, a nawet prekursorki. Mimo, że Procol Harum to przede wszystkim zespół rockowy, bardzo często czerpał inspirację z muzyki klasycznej. W tym przypadku były to dzieła Jana Sebastiana Bacha – „Aria na strunie G” z III Suity Orkiestrowej D-Dur (BWV 1068) oraz kantata „Wachet auf, ruft uns die Stimme” (BWV 140). Kompozytorami utworu byli Gary Brooker i Matthew F