Evolution Revolution of Tricky

O Trickym wspomniałem już pisząc o początkach kariery Goldfrapp i jej powiązaniach z trip hopem. Jednak sam piosenkarz jest na tyle ciekawą postacią, że można poświęcić mu cały osobny wpis.

Tricky, a właściwie Adrian Thaws to brytyjski muzyk, autor piosenek, tekstów, wokalista oraz producent muzyczny. Inspirację do swoich mrocznych i psychodelicznych utworów czerpie przede wszystkim z własnych doświadczeń życiowych. Artysta wychował się w kryminogennej bristolskiej dzielnicy Knowle West, przesiąkniętej biedą i bezrobociem. Jego dzieciństwo nie należało do łatwych, nigdy nie poznał swojego ojca a jego matka zmarła kiedy miał 4 lata. Poświęcił jej jeden ze swoich najlepszych albumów „Maxinquaye”, którego nazwa pochodzi właśnie od jej imienia. Ze względu na miejsce zamieszkania, od najmłodszych lat nie mógł uniknąć spotkania ze światem przestępczym oraz różnego rodzaju używkami. W wieku 17 lat został wystawiony przez jednego z kolegów i trafił do więzienia. Wszystkie te wydarzenia bez wątpienia ukształtowały jego neurotyczny styl oraz pełen tajemniczości wizerunek sceniczny. Zamiłowanie do środków odurzających pozostało mu do dziś.

Muzyczna kariera Trickiego nabrała rozpędu kiedy rozpoczął współpracę z grupą The Wild Bunch, która później przekształciła się w Massive Attack. Razem z nimi stał się pionierem trip hopu i nagrał dwie płyty bardzo istotne dla rozwoju tego gatunku –  „Blue Lines” i „Protection”.

Trip hop, znany też jako Bristol Acid Rap albo „hip-hop na kwasie” to dość undergroundowy gatunek. Pierwotnie, brzmienie było połączeniem techniki dub i rap jednak obecnie jest bardziej urozmaicone.  Charakterystyczną cechą trip hopu jest ściśle określone tempo (80 uderzeń na minutę), smutna albo ciężka atmosfera oraz melorecytacja bardziej przypominająca szeptanie niż rapowanie. Jest to głównie muzyka elektroniczna – typowe klawisze i samplery połączone z perkusją ale czasem występują też gitary, instrumenty dęte oraz smyczkowe.

Działalność muzyczną Trickiego po odejściu z Massive Attack podzieliłbym na dwie części. Po pierwsze – projekty indywidualne, które są prostsze i bardziej niszowe a po drugie – projekty z innymi muzykami, które wydają się być ciekawsze ale też bardziej mainstreamowe. Tricky współpracował z całym szeregiem muzyków między innymi: Martina Topley-Bird (wieloletnia partnerka), Björk, PJ Harvey, Terry Hall, Neneh Cherry,  Alison Moyet, DJ Muggs, Alison Goldfrapp, Grease, Mad Dog, Anthony Kiedis, John Frusciante (Red Hot Chili Peppers), Cyndi Lauper, Alanis Morissette, Costanza Francavilla oraz Beyoncé.

Utwór Trickiego, który wybrałem należy do drugiej kategorii i jest jednym z najbardziej popularnych. Będzie to „Evolution Revolution Love” z 6 albumu „Blowback”. Płyta została wydana w 2001 roku i wydaje mi się, że jest jedną z najlepszych jaką Adrian Thaws kiedykolwiek nagrał. Do stworzenia albumu, Tricky zaprosił imponującą grupę muzyków dzięki czemu płyta zyskała dużą różnorodność ale jednocześnie nie utraciła brzmienia i klimatu typowego dla trip hopu.

W utworze  „Evolution Revolution Love” mamy ciekawe połączenie trzech odmiennych osobowości muzycznych: Trickiego, Eda Kowalczyka z zespołu Live oraz bardziej niszowego, jamajskiego rapera Hawkmana. Wokal Trickiego wydaje się być najbardziej ciężki i mroczny, Ed Kowalczyk nadaje utworowi bardziej rockowego charakteru, natomiast Hawkmana kojarzy się przede wszystkim z typowym hip-hopem.

Sam teledysk jest bardzo minimalistyczny. Ciekawym motywem jest zmiana twarzy. Cały utwór wykonuje jedna postać, która przepoczwarza się po kolei w każdego z muzyków, który w danej chwili śpiewa. Samo nakładanie maski jest też dla Adriana Thawsa głębszym problemem. Cały swój wizerunek sceniczny oparł na budowaniu postaci Trickiego – innej osobowości, w której mógł się ukryć. Pozwoliło mu to na oderwanie się od rzeczywistości i własnych problemów a jednocześnie swobodne śpiewanie o tym bez przesadnego utożsamiania się i odsłaniania własnych emocji.